شبی چه پر ستاره خرّم دل دوباره گفت که امشب منم کینه کنار آید بغض فرار خواهد گریه ندانم کجاست باز کجای این دل کجای خانه ی بغض ظرف شکسته ای هست کاین دل من را به تو آتش شوقی دهد عشق ز راهی رسید در شب یلدای تو نیوش ابیات من همیشه پروای تو شبی چه پر ستاره میگذرد میگذرد به دوری از تو باید
